CSW onderhandelingen in New York

Bijdrage van Aleid van den Brink vanuit New York

Vanavond vertrek ik weer uit New York, het gewone werk wacht. De tweede week van de CSW staat helemaal in het teken van de - moeizame - onderhandelingen die nog niet zijn afgerond op dit moment. Alle regeringsdelegaties zijn in een volle zaal non stop, bijna dag en nacht, hard aan het werk. Per paragraaf, en dat zijn er meer dan 100, wordt de tekst geamendeerd, bediscussieerd en/of verworpen. De NGO vertegenwoordigers die aan diverse delegaties zijn toegevoegd,  bespraken de voortgang gisteravond in een open sessie waar ik bij aanwezig kon zijn. Ik schreef al dat conservatieve krachten aan het werk zijn. De ' heilige stoel' ( het Vaticaan) en een aantal conservatieve landen pogen met alle kracht formuleringen zwakker van toon te maken of helemaal uit de tekst te krijgen. Beroepsdiplomaten uit verschillende Europese landen, die bij de sessie gisteravond aanwezig waren, benadrukten dat er goede voortgang wordt geboekt, de inhoudelijke experts zijn bezorgd over wat ze meemaken. Het glas is de hele week dus half vol of half leeg, afhankelijk van hoe - inhoudelijk- betrokken je erin staat.

In de Volkskrant woensdag een goed artikel hierover afgelopen woensdag.
Zie: http://www.wo-men.nl/cms/wp-content/uploads/2013/03/2013-03-13-Volkskrant-artikel.pdf

Als ik terugkijk op de side events ( en parallelle events) die ik heb bijgewoond, dan neem ik in ieder geval het volgende in mee:

• in alle landen zijn op allerlei manieren initiatieven gaande om geweld tegen vrouwen aan de orde te stellen en te bestrijden, verschillend maar allemaal op hetzelfde doel gericht, dat verbindt en maakt gemakkelijk contact mogelijk...
• in veel landen wordt de verbinding tussen geweld thuis/partnergeweld en geweld in de publieke sfeer (verkrachting, seksuele intimidatie op het werk etc.)als direct in elkaars verlengde gezien: in de kern komt al dit geweld voort uit misbruik van macht en uitoefenen van controle door mannen. Je moet ze dus ook in samenhang bestrijden...
• in allerlei vormen komt de rol van mannen aan bod: als bondgenoten, om te werken aan mentaliteitsverandering bij mannen, als positieve rolmodellen voor jongens....
• in een aantal landen wordt, op verschillende manieren, met een economische blik gekeken: wat kost geweld. Soms eenvoudig, zoals bijvoorbeeld in Vietnam, waar de kosten van zo'n 1000 incidenten werden becijferd en geconcludeerd dat het al snel om 1% van het jaarlijks bruto product zou gaan, ofwel door op zoek te gaan naar kosteneffectieve interventies, of door na te gaan wat de opbrengsten zijn als geweld niet plaatsvindt....

De uitkomst van de onderhandelingen kunnen we komend weekend verwachten...